شبی که عکس تو افتاد در پیاله من

رسید پیش خداوند آه و ناله من

شبی دور سرم نور آسمان پاشید

دمید زلف دراز تو دور هاله من

سحر به دامن سر سبز آسمان رفتم

نسیم موی تو می خورد زیر باله من

عزیز غنچه ببین من چه قدر خوشحالم

از این که عطر تو گل کرده درکلاله من

از ابتدای تولد که در یقین من است

صدای مهر تو پیچیده در نواله من

صدای مرگ مرا کهکشان نمی فهمد

اگر که باد نگوید به خال وخاله من