#هوای_بی_نگار

خبر داری دلم بیمار و تب دارِ تو یار است؟

شبم تا بامدادان در هوایت بی قرار است؟

هوای سینه خفّه، دل درونِ اختناق است...

که بعدَ از تو رفیق وهمدمم دودِ سیگار است؟

خبر داری تبِ کنگو-کریمه زد به جانم؟!

نگاهِ داغِ تو از من درآورده دمار است؟!

که بعدَاز رفتنت ویرانه مثلِ ازگله شد!!

تنم رو سویِ قبله، چشمهایم بر مزار است؟

خراب آباد شد جان،لانه ی جغدِ غمِ شوم...!

تنم در سرخیِ تب مثلِ لپهایت نگار است؟

درونِ سینه یِ من معرکه از عشق برپاست!

خبرها گاه و بی گاهَ از تو هم آتش بیار است؟

فقط خوش باش!حالم هر چه باشد،بی خیالش!

دلَ از اوّل ندارد شانس،حالم زارِ زار است؟

منِ آواره شیرین عقلِ شوشم از فراقت..!

جنونم شهره درپس کوچه هایِ این دیاراست

دلم آرامشی دیگر بدونِ تو ندارد...

هوایِ هرشبم حال وهوای بی نگار است!
#حمید_رفیعی_راد_کوروش
97/02/13