زندگی را چه بیهوده من باختم
عمری به پای هیچ من ساختم
به دنبال یار بودم همیشه
از این خانه به آن خانه تاختم
وفا از هیچکس من ندیدم
دوباره چشم به آسمان انداختم
دلم را همه بی صدا شکستند
چه مظلومم که مردم را نشناختم
حکمت این بود که باز هم
با حالِ زار به عبادت پرداختم
یا رب غیرِ تو معشوق نیست
شرمنده گر پای هیچ من باختم

محمد رضا لطفعلی آینه(دل نواز)
22/11/90 ساعت 10:45شب
یا حق

اندیشه خود را به یادگار بگذارید

- لطفاً به صورت فارسی بنویسید