الهی به ابرو کمان های تیز
فرایند ماه و خدای ستیز
الهی به چشمش که کردم هلاک
گهی سبز و آبی ،گهی رنگ خاک
الهی به آن بینی نازنین
تراشیده آنرا بر او آفرین
الهی به گوشش که اندازه است
نمای قشنگی بر آن سازه است
و نرمی آن لاله های لطیف
صدفهای دندان ، تراشش ردیف
الهی به آن گونه های هلو
به صافی و سرخی ِّ زیر گلو
الهی به آن میوه های بهشت
به آن تکه از سبزه ی زیر کشت
الهی به لامش به سینش به کاف
یکی قله باشد یکی در شکاف
در این شاکله هر چه در گیتی است
به یکجا خدایا در این کشتی است
که هم باغ و هم غارو هم آبشار
دو کوه و دو دریا ولی اختصار
جهانی قشنگ و پر از رمز و راز
که هر کوچکی را نماید دراز