بهترین آیین آدم بودن است
قلۀ اخلاق را پیمودن است

کِسوَت انصاف را پوشیدن و
بربلندای خِرَد آسودن است

پای بستن بر مرامِ دیگری
پایۀ آزادگی فرسودن است

پاک در بند تعصب ماندن و
با توهّم روح را آلودن است

آدمیت کیش عشق و دوستی
شاهراهِ راستی بگشودن است

خویش را در جویبارِ معرفت
از ریا و دشمنی پالودن است

معتقد گشتن به این آیین پاک
زندگی را با صفا آمودن است

مردمان را مثل یک تن دیدن و
عاشق تیمارِ این تن بودن است