خواهی خواند

دوباره شعر مرا عاشقانه خواهی خواند
هجای درد دلی با ترانه خواهی خواند

سکوت نیمه شبی مانده از طلوع سحر
انار بغض مرا دانه دانه خواهی خواند

به یمن نافله هایی که بی اجابت ماند
دعای مختصری بی بهانه خواهی خواند

چه لحظه ها که گذشت و مرا نفهمیدی
چه نغمه ها که بیاد زمانه خواهی خواند

به کوچه های پر از خاطرات دیرین ات
هوای دست مرا روی شانه خواهی خواند

اگر چه ساده گرفتی همیشه حرفم را
دوباره با نظری شاعرانه خواهی خواند

تمام خط خطی من فدای چشمان ات
تویی که با نگهی ماهرانه خواهی خواند

برای لحظه ی خاموشی ام ملالی نیست
نوای ساز مرا جاودانه خواهی خواند