آنان که بر افکار نواندیش می تازند
با پشت گرمی از غرور ریش می تازند

گویی به فرمان میانداران سردرگم
این روزها را بیشتر از پیش می تازند

با اختیار آتش از میراث تاریکی
بر کافر و بر گبر و بر هم کیش می تازند

روزی به کار سرب داغ و سینه مشغولند
گاهی به لحنی تلخ تر از نیش می تازند

شرم از خدا و غیر او در خود نمی بینند
گاهی به سلطان گاه بر درویش می تازند

اینان که خونی سرخ تر از دیگران دارند
شاید نمی دانند... یا بر خویش می تازند